نمای رومی چیست؟انواع سبک های آن

جوشکاری چیست؟(کاربرد + میزان در آمد)

نمای ساختمان و هرآنچه راجب به آن باید بدانید

نمای رومی :

نمای رومی یک نوع نمای معماری است که از سبک‌ها و طرح‌های مرتبط با معماری دوره روم باستان الهام گرفته شده است. این نمای معماری به ویژه در دوره روم باستان و در امپراتوری روم شکل و در ساختمان‌ها و سازه‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گرفت.

نمای رومی معمولاً شامل ویژگی‌های زیر می‌باشد:

کولون‌ها و ستون‌ها: یکی از ویژگی‌های مهم نمای رومی استفاده از کولون‌ها و ستون‌ها است که به عنوان اجزای اصلی تشکیل دهنده نما به کار می‌روند. این کولون‌ها معمولاً به سبک‌های دوره رومی طراحی می‌شدند، مانند کورینتی، دوری، و آیونی.
تریکلینیوم (Tripartite Division):نمای رومی معمولاً به سه بخش تقسیم می‌شود که شامل ترکیب کاپیتل (قسمت بالایی ستون)، انتابلاتور (بخش وسطی) و پدستال یا پلینت (قسمت پایینی ستون) می‌شود.
آرکها و تراشه‌ها: استفاده از آرکها (نیم‌دایره‌ای یا مستطیلی) و تراشه‌ها در طرح‌های نمای رومی برجسته است. این آرکها و تراشه‌ها معمولاً به شکل سهرابی و طراحی شده بودند.
فریزها و روزه‌ها: فریزها و روزه‌ها بر روی ساختمان‌ها به عنوان طرح‌های مزینه‌ای اعمال می‌شدند. این طرح‌ها شامل نقش‌ها و حروف‌چینی‌ها می‌شدند و برای زیبایی و تزئین نما مورد استفاده قرار می‌گرفتند.

نمای رومی در انواع سازه‌ها از جمله تئاترها، آمفی‌تئاترها، حمام‌ها، معابد، بازارها و ساختمان‌های دیگر به کار می‌رفته است. این سبک معماری به عنوان یکی از مهم‌ترین تأثیرگذاران در معماری اروپایی و جهان در طول تاریخ مطرح است.

سبک های مختلف :

در معماری، انواع مختلفی از سبک‌ها و طراحی‌های نمای معماری وجود دارند که هر یک به عنوان نمای معماری به تزیین و شکل دهی به ساختمان‌ها و سازه‌ها می‌پردازند. به طور کلی، هر سبک معماری دارای ویژگی‌ها، الگوها و طرح‌های طراحی خاص خود است. در زیر به برخی از انواع سبک‌های نمای معماری اشاره می‌کنم:

سبک کلاسیک: این سبک برگرفته از سبک‌های معماری باستانی یونانی و رومی است. نماهای کلاسیک معمولاً شامل کولون‌ها، کاپیتل‌ها، تریکلینیوم‌ها، فریزها و روزه‌ها می‌شوند.
سبک رنسانس: این سبک از دوره رنسانس در ایتالیا الهام گرفته شده و تأثیرات فنی و هنری را در نماها نشان می‌دهد. استفاده از آرکها، کاپیتل‌ها و تزئینات با کمی پیچیدگی مشهور است.
سبک باروک: سبک باروک با تزئینات غنی، کندوکاری‌های پیچیده، معماری دارای حرکت و جزئیات فراوان شناخته می‌شود.
سبک نئوکلاسیک: این سبک در قرن ۱۸ و ۱۹ به وجود آمد و تلاش برای بازگشت به سبک‌های کلاسیک یونانی و رومی را دارد. استفاده از کولون‌ها، تریکلینیوم‌ها و طراحی‌های مستقیم و ساده برجسته است.
سبک معاصر: در این سبک، معمولاً تلاش برای سادگی، خطوط شیب دار و مواد معماری نوین مشاهده می‌شود. طراحی‌های ساده، استفاده از شیشه و فلزات به عنوان عناصر اصلی نمای معماری در این سبک معمول است.
سبک مینیمالیسم: در این سبک، اصول سادگی و کمیابی را می‌توان دید. خطوط ساده، سطوح تمیز و مینیمالیستی و فقدان زیبایی‌های اضافی از ویژگی‌های این سبک هستند.
سبک مدرن:در این سبک، تلاش برای تجدید نظر در فرم و تکنولوژی معماری دیده می‌شود. استفاده از مواد مدرن مانند بتن، فلزات و شیشه در نمای معماری شایع است.
سبک فوتوریسم: این سبک از دوره بین جنگ‌ها ظاهر شد و تمرکز بر تجسم حرکت و انرژی در نماها دارد.

هر سبک معماری دارای جذابیت و مفهوم خاص خود است و بسته به موقعیت‌ها، ذائقه‌ها و مقاصد معماری ممکن است در انتخاب نمای معماری مناسب نقشی ایفا کند.

مصالح مورد نیاز :

در ساختمان‌سازی و معماری، مصالح مختلفی استفاده می‌شوند که به وسیله آنها سازه‌ها و ساختمان‌ها ایجاد می‌شوند. انتخاب مصالح مناسب بر اساس نوع ساختمان، شرایط اقلیمی، مقاصد معماری و سایر عوامل مهم است. در زیر به برخی از مصالح معمول در ساختمان‌سازی اشاره می‌کنم:

بتن: بتن یک مصالح مهم در ساختمان‌سازی است که از ترکیب سیمان، آب، ماسه و سنگدانه‌ها تشکیل می‌شود. بتن به عنوان یک مصالح چندمنظوره در انواع بخش‌های ساختمانی، از پیش‌ساخته تا پیچیده، به کار می‌رود.
آجر و سفال: آجر و سفال به عنوان مصالح سنتی در ساختمان‌سازی استفاده می‌شوند. این مصالح در ساخت اسکلت‌ها، دیوارها، پله‌ها و نماها مورد استفاده قرار می‌گیرند.
فلز: فلزات مانند فولاد، آلومینیوم و آهن‌آلات دیگر به عنوان مصالح ساختمانی استفاده می‌شوند. فلزات به دلیل خواص مکانیکی قوی، منعطفی و دوام بالا در ساخت اسکلت‌ها، تیرها، ستون‌ها و سایر اجزاء مهم استفاده می‌شوند.
شیشه: شیشه به عنوان مصالح نمای معماری و پنجره‌ها به کار می‌رود. شیشه‌های مختلف با ویژگی‌های متفاوت، مانند عایق‌حرارتی، عایق‌صوتی و مقاومت در برابر شکستن در طراحی ساختمان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.
چوب: چوب به عنوان مصالحی با طبیعت طبیعی و گرم در ساختمان‌سازی مورد استفاده قرار می‌گیرد. از چوب در ساختمان‌های چوبی، کف‌پوش‌ها، کابینت‌ها و تزیینات استفاده می‌شود.
عایق‌ها: مصالح عایق‌گذاری مانند عایق‌های حرارتی، عایق‌های صوتی و عایق‌های آب به منظور بهبود خواص حفاظتی و راحتی در ساختمان‌ها استفاده می‌شوند.
پوشش‌ها: مصالح پوشش‌دهی مانند سرامیک، شیروانی، گرانیت و مواد کامپوزیت در نماها و پوشش‌های خارجی ساختمان‌ها استفاده می‌شوند.

همچنین، در ساختمان‌سازی ممکن است از مصالح دیگری مانند پلاستیک‌ها، مصالح اکولوژیکی، مصالح نئوپوزیت و… نیز به عنوان مصالح جدید استفاده شود. انتخاب مصالح مناسب و ترکیب آنها با موارد محیطی و عملکرد مورد نظر، جزء مهمی از فرآیند طراحی و ساخت ساختمان‌هاست.