رنده نجاری چیست؟

میکسر بتن چیست؟

قرنیز چیست؟

حرفه‌ی نجاری از جمله مشاغلی است که در آن از ابزارهای زیادی استفاده می‌کنند. یکی از این ابزارها که برای صاف کردن و شکل دادن به چوب استفاده می‌شود رنده نجاری است. یک نجار به خوبی می‌داند که رنده‌ها در این حرفه چه خدمت بزرگی می‌کنند. اما اغلب مردم از نقش مهم این رننده‌ها در خلق مصنوعات چوبی بی‌خبرند. رنده به عنوان یک ابزار نجاری انواع و اشکال مختلفی دارد و از هر مدل استفاده‌ی مخصوصی می‌شود. در این مطلب از سارال شیمی با ما همراه باشید تا با رنده‌های مختلف در نجاری بیشتر آشنا شویم.

رنده نجاری چیست؟

رنده یکی از ابزارهای مخصوص در نجاری است که برای صاف و صیقلی کردن چوب و یا فرم‌دهی به آن استفاده می‌شود. این کار به وسیله‌ی تیغه‌های تعبیه شده در آن انجام می‌شود. این وسیله از ابزارهای بسیار قدیمی و ساده در حرفه‌ی نجاری است. برخی از این ابزار دستی بوده و تعدادی دیگر نیز برقی هستند. در نوع دستی به کمک دست فشار لازم برای حرکت تیغه‌ها اعمال می‌شود تا رنده روی چوب حرکت کند. در انواع برقی این ابزار نیروی مورد نیاز از انرژی برق گرفته می‌شود. بنابراین سرعت کار با نوع برقی از رنده بیشتر است. اما دقت کار در زمان استفاده از رنده‌های دستی در نجاری بالاتر می‌باشد.

بخش‌های اصلی در رنده‌ نجاری:

رنده‌هایی که در حرفه‌ی نجاری کاربرد دارند دارای تنوع بسیار بالایی هستند. با این همه بیشتر این رنده‌ها دارای اجزای اصلی مشترکی می‌باشند. چرا که بدون این اجزا امکان تحقق کار رنده وجود ندارد. این بخش‌ها عبارتند از:
– تیغ پشت‌بند: این بخش ار رنده برای محکم نگه داشتن تیغه در جای خود استفاده می‌شود. این قسمت از رنده در جلوگیری از خرد شدن پوشال‌ها نیز نقش مهمی دارد.

– تنظیم کننده زاویه: زاویه حرکت تیغه رنده از طریق اثرگذاری این قسمت از رنده تعیین می‌شود. در زمان شکل‌دهی به چوب این بخش از رنده کاربرد و اهمیت زیادی دارد.
– پیچ تنظیم: یکی از مهم‌ترین بخش‌ها در رنده نجاری پیچ تنظیم آن می‌باشد. این پیچ تعیین می‌کند که چه میزان از تیغه از قسمت دهانه‌ی رنده خارج گردد.
– دسته‌ها: به کمک دسته‌ها رنده در دست قرار می‌گیرد. بدون دسته امکان استفاده از این وسیله وجود ندارد. طراحی دسته باید به گونه‌ای باشد که راحتی بیشتری را برای نجار به همراه داشته باشد.
– تیغه: تیغه قسمت برنده‌ی رنده می‌باشد که با زاویه‌ی 25 درجه تراش خورده و تیز شده است. جنس تیغه از فلز بوده و برای بریدن چوب مورد استفاده قرار می‌گیرد.
– دهانه: به شیاریی که در بخش جلویی و زیرین رنده قرار دارد دهانه می‌گویند. تیغه در دهانه رنده تعبیه می‌شود. هر گونه گرفتگی در این بخش مشکلات زیادی برای عملکرد تیغه و رنده به وجود می‌آورد.
این قطعات در بین بیشتر رنده‌های مورد استفاده در نجاری مشترک هستند. در این بین رنده‌های برقی تعداد قطعات بیشتری دارند که قطعه‌های الکتریکی آن محسوب می‌شوند.

نکات مهم در زمان استفاده از رنده نجاری:

تیغه که بخش بسیار مهم رنده است نباید بیشتر از اندازه از دهانه بیرون آمده باشد. در غیر این صورت اصطلاحا رنده پر تیغ شده و باعث کنده شدن پوشال‌ها از چوب می‌شود. چون اثر کندگی پوشال‌ها روی چوب می‌ماند یک فاکتور منفی محسوب می‌شود. زاویه پخ یکی دیگر از مواردی است که هنگام کار با رنده باید در نظر گرفت.

تیز کردن رنده‌های نجاری یک زاویه نسبت به پشت آن ایجاد می‌کند که زاویه پخ نام دارد. زاویه‌ی مناسب برای پخ رنده 25 درجه است. اگر این زاویه بیشتر یا کمتر باشد کارکرد رنده تحت تاثیر قرار گرفته و کم می‌شود. زاویه برش و زاویه‌ی قرار گرفتن تیغ نیز از نکات مهم در زمان کار با رنده نجاری هستند. اگر تیغ رنده بدون زاویه استفاده شود به چوب گیر می‌کند و قادر به جدا کردن پوشال نخواهد بود.

زاویه کاری نیز بسته به نوع رنده و کاری که باید انجام شود تغییر می‌کند. در زوایای بزرگ‌تر قدرت برش تیغه کمتر می‌شود. مشکل‌ترین بخش در استفاده از رنده در نجاری زمانی که بخواهید سر چوب را رنده کنید. در این حالت بهتر است تا از رنده‌های بسیار تیزی که زاویه‌ی برش 30 الی 34 درجه دارند استفاده شود. گرد کردن گوشه‌های تیغه نیز کمک می‌کند تا سر چوب تبدیل به لاشه نشود.

انواع مختلف رنده نجاری:

رنده‌های مورد استفاده در نجاری دارای تنوع بسیار زیادی هستند. تقریبا برای هر پرداخت و کاربردی از رنده‌ی مخصوص به آن کار استفاده می‌شود. این رنده‌های متنوع عبارتند از:

1- رنده‌های قاچی:
لبه‌های تیز این نوع رنده نسبت به سایر انواع بیشتر از کوله یا دهانه بیرون آمده است. به همین خاطر برای جدا کردن پوشال‌های کلفت از روی چوب کاربرد دارد. تیغه‌های رنده‌ی قاچی عرضی معادل 2.5 تا 3.5 سانتیمتر دارند.

2- رنده‌های یک تیغ:
لبه‌های تیغه در این نوع کمی گرد ساییده شده‌اند تا به راحتی پوشال را از چوب جدا کنند. بیشترین استفاده از این نوع رنده برای صاف کردن اولیه چوب می‌باشد. عرض تیغه نیز در رنده‌ی یک تیغ در حدود 4.5 تا 5 سانتیمتر می‌باشد.

3- رنده دو تیغ:
این رنده‌ها که دو تیغه دارند از نوع یک تیغ صافی بیشتری ایجاد می‌کنند. همچنین دهانه‌ی تنگ‌تری نسبت به دیگر انواع رنده نجاری دارند و باید به شکل کج روی چوب کشیده شوند.

4- رنده پرداخت:
این رنده نیز همانطور که از نامش مشخص است برای پرداخت سطح چوب استفاده می‌شود. طول این وسیله در حدود 18 سانتیمتر بوده و عرض تیغه‌ی آن نیز در حد 4.5 تا 5 سانتیمتر می‌باشد.

5- رنده خشی:
گاهی در چوب فرو رفتگی‌های جزئی مانند اثر غلتک‌های ماشین رنده دیده می‌شود. در نجاری برای از بین بردن جای این فرورفتگی‌ها از رنده‌ی خشی استفاده می‌کنند. علاوه بر آن برای پرداخت چوب‌هایی که الیاف درهم پیچیده دارند نیز از این رنده کمک می‌گیرند. عرض تیغه‌ی رنده خشی در حدود 4.8 سانتیمتر می‌باشد.

6- رنده آهنی:
دوام و استقامت این نوع رنده در نجاری بسیار زیاد است. علاوه بر آن دقت و ظرافت کار با استفاده از رنده‌های آهنی بیشتر می‌شود. اغلب برای چوب‌های بدون صمغ از این نوع رنده استفاده می‌کنند. رنده‌های آهنی خود دارای چهار نوع یک تیغه- رنده سرچوب- پرداخت و دستگاه هستند.

سخن پایانی:

رنده چوب یکی از ابزار آلات بسیار کاربردی و مهم در حرفه‌ی نجاری به شمار می‌رود. این رنده‌ها دارای انواع مختلفی بوده و هر مدل مورد استفاده‌ی مخصوص به خود دارد.